به گزارش خبرگزاری پانا، دکتر یحیی قائدی در کارگاه آموزشی سراسری «فلسفه برای کودکان» که در بهزیستی خراسان رضوی آغاز شد گفت: در مهدها چه رویکردی از نظر تعلیمی و تربیتی وجود دارد که کودکان تا این حد اشتیاق به رفتن به مهد دارند اما به مدرسه که میرسند به هر ترفندی متوسل میشوند تا از مدرسه بگریزند.
وی اظهار داشت: ما در سیستمی از تفکر زندگی میکنیم که به کلاس و مدرسه و دانشگاه رفتن رغبتی نداریم و هر اندازه بتوانیم وقت خود را به بطالت بگذرانیم از نظر خودمان بهتر و خوشحالتریم.
وی با بیان اینکه انگیزهی معلم و مربی تنها با امنیت شغلی افزایش نمییابد گفت: اگر امنیت شغلی تضمینکنندهی انگیزهی فعالیت درستی تعلیم و تربیت بود، باید بیش از یک میلیون آموزگاری که استخدام رسمی دولت هستند، کارنامهی علمی و تربیتی قابل قبولی داشتند در حالی که ندارند.
وی تصریح کرد: کل نظام فکری و تربیتی ما چه معلم و چه دانشآموز باید تغییر کند و قبل از دانشآموزان خود معلمین و مربیان باید این تغییر را بپذیرند.
دکتر قائدی گفت: معلم و مربی باید آمادگی نقد شدن و ارزیابی توسط دانشآموز و شاگرد را داشته باشد و اگر این آمادگی در او نباشد نمیتواند دانشآموز و نوآموز را نقاد و خلاق بار بیاورد.
وی اضافه کرد: ما به دانشآموزان و نوآموزانی نیاز داریم که بتوانند مسائل را به چالش بکشند و با تعقل و تعمق، درک کنند و یاد بگیرند.
وی مطیع صرف بودن و پذیرفتن بدون استدلال مطالب توسط نوآموزان و شاگردان را یک سنت اشتباه خواند و گفت: اگر نوآموز نتواند سؤال کند و پذیرفتهشدهها را به چالش فراخواند، نخواهد توانست در تغییرات و تحولات محیطی و جامعهای مشارکت فعال داشته باشد.
این پژوهشگر حوزهی فلسفه و تعلیم و تربیت گفت: در نظام فعلی آموزش، ما حجم بسیار بالایی از اطلاعات را به ذهن کودک سرازیر میکنیم و هیچ فرصت و زمانی برای تجزیه و تحلیل و نقد مطالب به او نمیدهیم بنا بر این او به ورم هاضمهی فکری دچار میشود و قادر نیست در آموختهها تعمق کند و یا به انتخاب و گزینش دست بزند.
وی حتی در زمینهی نحوهی نشستن دانشآموزان و نوآموزان در مراکز آموزشی نیز انتقاداتی داشت و گفت: اینکه شاگردان پشت گردن هم بنشینند معنایش این است که از آنها خواسته میشود با پشت سر یکدیگر صحبت و ارتباط داشته باشند در حالی که برای تعامل، گفتگو و مشارکت فعال در کلاس درس، بچهها باید رو در روی یکدیگر بنشینند و با هم به گفتگو بپردازند.
وی نبود قوهی استدلال و تحلیل و نقد در کودکان را یک نقیصهی بزرگ آموزشی دانست و گفت: این کودکان وقتی به مراحل آموزشی بالاتر و به زندگی وارد میشوند نمیتوانند تصمیمات درست، منطقی و مفید برای خود و جامعه بگیرند و به فقر مسؤولیت دچار میشوند.
وی گفت: سؤال اولین خصوصیتی است که در کودکان بروز میکند و همین ویژگی باید در تمام طول مراحل تحصیل مورد حفاظت و تقویت قرار گیرد زیرا معرفت، توانمندی، مسؤولیت اجتماعی و کار برای جامعه، با همین ویژگی ایجاد میشود.
دکتر قائدی گفت: دانش جدید میگوید کودکان بالفطره فیلسوف هستند و این نظامهای سیاسیاند که این روحیه و فطرت را تضعیف میکنند و از بین میبرند.
مدیر گروه فلسفهی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم تهران) گفت: برای داشتن جامعهای پویا و پیشرفته باید آدمهایی متعالی، متفکر و نقاد داشته باشیم و این آموزشها باید از دوران کودکی آغاز شود.
شایان ذکر است ۴۰ کارشناس مسؤول دفاتر کودکان و نوجوانان ادارات کل بهزیستی سراسر کشور دیروزوامروز در یک کارگاه آموزشی به نام «فلسفه برای کودکان» در بهزیستی خراسان رضوی شرکت میکنند.
موضوعات مطرح در این کارگاه که پیش از ظهر دیروز آغاز شد و تا عصر امروز ادامه دارد، مهارت های عمومی مربیگری در برنامه فلسفه برای کودکان، اهمیت و قلمروی این برنامه، مهارت پرسشگری در این برنامه، محرک های اصلی با محوریت داستان و روایت گری، ارزشیابی و مباحث کلی میباشد.
اضافه میشود یحیی قائدی، از پیشروان نظریهی فلسفه برای کودکان در ایران و عضو انجمن فلسفهی تعلیم و تربیت کشور میباشد.
وی تألیفات و تحقیقات مفصلی در خصوص فلسفهی تعلیم و تربیت و روانشناسی یادگیری و مطالعه انجام داده است.
این استاد دانشگاه، پایاننامهی دکترایش را نیز با موضوع فلسفه برای کودکان در سال ۱۳۸۲ دفاع کرده است.
وی سوابقی در جهاد دانشگاهی، بنیاد شهید، وزارت آموزش و پرورش و دانشگاه آزاد داشته و پژوهشهایی را برای این مراکز انجام داده است.
لینک خبر:http://bit.ly/1GwHHHX