گزارشی از اجرای فبک برای مقصودی متفاوت

فبک این بار در قالبی متفاوت!
فبک این بار به کمک کودکان مبتلا به سرطان آمد. فبک این بار آمد تا امید افزایی کند. فبک به کشف معنا و مصادیق امیدواری در کودکان مبتلا به سرطان پرداخت.
در اختتامیه جشنواره فرهنگ سازی سلامت با محوریت امیدواری در کودکان مبتلا به سرطان که در ۲۹ بهمن ماه در دانشکده پرستاری تهران برگزار شد، آقای دکتر قائدی برنامه ای در خصوص درک مفهوم نقاشی کودکان درباره امیدواری بر بنیاد فلسفه برای کودکان ارائه نمودند. در ابتدا ۶ نقاشی که کودکان مبتلا به سرطان از امیدواری طراحی کرده بودند به نمایش گذاشته شد. سپس از بین انها ۴ تصویر که بیشترین رای را از سوی حضار کسب کرده بود انتخاب شدند. افراد شرکت کننده به ۴ گروه بر اساس عکسی که انتخاب کرده بودند تقسیم شدند و و در هر گروه، افراد باید معنا و یا حرفی که کودک قصد بیان آن را در قالب نقاشی داشت پیدا می کردند. بروی تابلو معنای مورد توافق هر گروه نوشته شد. امیدواری یعنی شاد کردن و شاد بودن، حامی بودن نزدیکان، زیباتر کردن زندگانی، امن کردن دنیای کودکان، توجه به تخیلات کودک، داشتن تفکرات مثبت‌
سپس این معانی به گفتگو گذاشته شد با این سوال که کدام یک از این موارد در امیدواری کودک مبتلا به سرطان سهم بیشتری دارد. روژان پاسخ داد. او کودک مبتلا به کانسر و تحت درمان است. از نظر او امنیت و اخترام گذاشتن به حریم شخصی به ویژه در زمان بستری در بیمارستان سهم بیشتری دارد. او توضیح داد که وقتی آدم ها به یکباره و بی اجازه وارد حریم او می شوند و با جملات کمتر تامل شده مانند این جمله که «ببین چقدر بی حال خوابیده … » باعث رنجش و ناامیدی او می شوند.
در پایان گفتگو اقای دکتر از هر گروه خواستند تا بهترین کاری که می توان برای توسعه حس امیدواری در این کودکان انجام داد را بیان کنند. بعد از رد و بدل شدن صحبت های موافقان و مخالفان، سرانجام فهمیدیم که گفتگو با کودک و شنیدن او بهترین و بنیادی ترین گام در توسعه امیدواری در کودکان مبتلا به سرطان است.
سرانجام تمامی حاضرین با مداد رنگی، نقاشی از مفهوم امیدواری که در ذهن داشتند طراحی نمودند.
فاطمه ابراهیم پور
دانشجوی دکتری پرستاری
دانشکده پرستاری و مامایی
دانشگاه علوم پزشکی تهران