مشاوره فلسفی:ارتباط مشاوره فلسفی با مشاوره و روان درمانی
دکتر یحیی قائدی
مریم پورآقا
ارائه مشاوره توسط فیلسوفان نیمه اول قرن بیستم به شکل ارائه تحلیل زبانی برای مفاهیمی چون خوب، بد، باید و نباید هایی که افراد در زندگی روزمره خود با آن مواجه می شدند صورت می گرفت و از سال ۱۹۶۰ در مدیریت امور زندگی با توجه به چشم اندازهای اجتماعی، سیاسی، تکنولوژیکی و اخلاقی که در حال تغییر بودند.فیلسوفانی چون کوهن و میلز معتقد به ارتباط متقابل فلسفه، مشاوره و روان درمانی و مشاوره فلسفی هستند و برای ساختن متون مشاوره فلسفی تاکید می کنند چرا که فلسفه سهم بسزایی در مباحث روان درمانی و مشاوره دارد.مشاوره فلسفی برای رسیدن به اهداف مشاوره ای خود دارای ابزراهای شناختی چون مهارت تجزیه و تحلیل مفهومی و تفکر انتقادی است و به مراجع کمک می کنند تا با تفکر انتقادی در مورد مسائل به وضوح برسند چون اعتقادات و احساسات به هم نزدیک هستند با تغییر اعتقادات تغییر احساسات را خواهیم داشت که بطور طبیعی اثر درمانی دارد.مشاوره فلسفی جایگزین روش روانشناختی سنتی نیست بلکه شیوه کمک کننده به آن است . از طریق توسعه جهان بینی چرا که افراد با توجه به جهان بینی خود عمل می کنند و واکنش نشان میدهند.
تمایز مشاوره فلسفی با فلسفه ورزی سنتی در ماهیت خود تاملی است نه در دانش و ابزارهای فلسفی که استفاده میکنند. هدف در مشاوره فلسفی استفاده از دانش فلسفی نیست بلکه دستیابی به بصیرت فلسفی است که به افراد برای غلبه بر مسائل زندگیشان کمک میکند. بنابراین در مشاوره فلسفی به افراد کمک میشود تا به شکل انتقادی درباره مسائلشان به تفکر بپردازند. مشاوره فلسفی بر مسائل زندگی روزمره افراد تاکید دارد و به عنوان یک رشته یاورانه به مراجع جهت درک مسائل زندگیشان در اکنون کمک میکند در حالیکه فلسفه سنتی مفاهیم و مسائل زندگی به شکل عام و در ابعاد کلی را مورد مطالعه و تفکر قرار میدهد. مشاوران فلسفی معلمانی نیستند که قصد داشته باشند برنامه درسی را به مراجعان ارائه دهند بلکه به مسائل ویژه مراجعان (هرچند به شکل غیر مستقیم) پاسخ میدهند. البته مشاوره فلسفی نیز مانند فلسفه سنتی از ابزارهایی استفاده میکند و هدفش معطوف به تولید معرفت خود تأملی است. بنابراین مشاوره فلسفی به عنوان حرفهای یاورانه بیشترین ارتباط را با حرفههای یاورانه مانند رواندرمانی و مشاوره مذهبی برای کمک به مراجعان برای درک مسائل زندگیشان دارد(پادین،۱۹۹۸).
نحوه ارجاع دهی:قائدی،یحیی.پورآقا مریم(۱۳۹۶).مشاوره فلسفی:ارتباط مشاوره فلسفی و مشاوره و روان درمانی